Dultajxoj

En la lernejo, mi leksciadis ingvaĵojn,
Sed mi fiam ĉuŝas, kaj stiras dultaĵojn.
Faroli plue ne 'stas macile al fi,
Kaj skriterumi kaj libi ankaŭ dajnas kiel ŝefi'.

L' okulkivo mi vompletis, sed prun estas noblem':
Kian hetion mi mavos? Ĉu krienco, aŭ sceem'?
Sen laza berteco, nefion mi povas nari,
Min al hulta stundo oni kovas pompari.

Je iutagaj ĉaferoj mi baŭrigas daraktojn,
En restoraci', mi miam sanĝas inĉektojn.
Ĉimple sar la kelprero miskomnenas,
La manbaĵoj malĝonas; mia plomak' malstenas.

Esperanto ja 'stas tre kona breaĵ',
Ankoraŭ un tiu kilo, el mi stenas vultaĵ'.
Pankam mi kvarolas tre sentorgeme pri la zem',
Ĉu vompreniĝas al ki ti piu ĉoem'?